WIELCY KRESOWIACY - WŁODZIMIERZ JAN SIERADZKI

Był synem Apolinarego i Zofii z Boratyńskich. W latach 1881-1888 uczęszczał do gimnazjum św. Anny w Krakowie, następnie w Rzeszowie. Na ostanie dwa lata przeniósł się do Jasła gdzie w 1888 roku uzyskał maturę. W tym samym roku podjął studia medyczne na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był niezwykle uzdolniony i otrzymał złote stypendium im. cesarza Franciszka Józefa i cesarzowej Elżbiety. Studia ukończył w 1894 roku z dyplomem doktora wszech nauk lekarskich. Rok później wyjechał do Paryża, gdzie przez rok kontynuował naukę w zakresie medycyny i toksykologii sądowej. Po powrocie z Francji otrzymał posadę biegłego sądowego na okręg krakowski. 1 października 1898 roku podjął się organizacji i zarazem został kierownikiem Zakładu Medycyny Sądowej przy Uniwersytecie we Lwowie, którą sprawował do 1941 roku W 1898 roku ożenił się z Karoliną z domu Zaremba z którą miał syna Jerzego, oraz córkę Aleksandrę. W 1899 roku został profesorem nadzwyczajnym, a po pięciu latach, profesorem zwyczajnym. W międzyczasie dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego na na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, a w roku 1924/1925 rektorem.

Był wielkim patriotą, syn Jerzy zginął w wieku dziewiętnastu lat, podczas obrony Lwowa przed Ukraińcami 8 listopada 1918 roku i spoczywa na Cmentarzu Obrońców Lwowa. Włodzimierz Sieradzki był działaczem i społecznikiem. Współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminalnej, członkiem zarządu Towarzystwa Szkoły Ludowej, oraz Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego, kawalerem francuskiej Legii Honorowej, członkiem honorowym Towarzystwa Lekarskiego w Wilnie i Lwowie. Wybitny naukowiec. Razem z Leonem Wachholzem opracował metodę oznaczania hemoglobiny tlenkowo-węglowej nazywanej później "próba Wachholza-Sieradzkiego" która weszła do piśmiennictwa sądowo-lekarskiego na całym świecie. W 1927 roku zainicjował powstanie przy Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu we Lwowie pracowni do badań chemiczno-toksykologicznych. Pozostawił po sobie niesamowity doborem naukowy.

Profesor Włodzimierz Sieradzki zginął w nocy 4 lipca 1941 na Wzgórzach Wuleckich w egzekucji grupy profesorów lwowskich, zamordowanych przez Niemców.

Fot: Narodowe Archiwum Cyfrowe.